|
Inner-Ear Barotrauma (IEBT)
باروترمای گوش داخلی
باروترومای گوش داخلی آسیب به گوش داخلی ناشی از اختلاف فشار است که معمولاً به دلیل اکولایز ناقص یا شدید ایجاد می شود.نشت مایع گوش داخلی یا فیستول پری لنف (perilymph fistula) ممکن است رخ دهد یا رخ ندهد.
آناتومی و عملکرد گوش
گوش انسان از سه بخش مجزا تشکیل شده است:
▪︎ گوش خارجی
شامل خود گوش و مجرای گوش خارجی به پرده گوش است.
▪︎ گوش میانی
یک حفره پر از هوا بین پرده گوش و گوش داخلی است.دارای سه بخش است: حفره گوش میانی،سه استخوانچه گوش یا اسیکول های شنوایی ossicles و زائده پستانکی mastoid process.
▪︎ گوش داخلی
گوش داخلی یک اندام حسی است.بخشی از سیستم عصبی مرکزی است و دو وظیفه دارد:
• شنوایی: حلزون گوش امواج صوتی را به تکانه های الکتریکی برای مغز تبدیل می کند.
• تعادل،جهت یابی و شتاب: کانال های نیم دایره ای یا سیستم دهلیزی گوش داخلی بخشی از کنترل تعادل و موقعیت ما را فراهم می کنند و به تشخیص شتاب کمک می کنند.
مکانیسم های آسیب
هنگامی که به درستی فشار را در گوش میانی خود اکولایز کنید،خطر باروتروما در گوش داخلی بسیار کم است.اگر در حین نزول فشار را در گوش میانی اکولایز نکنید،فشار آب روی پرده گوش به داخل منتقل می شود و ممکن است به ساختارهای حساس گوش داخلی آسیب برساند.اگر فشار بیش از حد باشد،پنجره بیضی شکل یا معمولاً پنجره گرد ممکن است پاره شود و مایع گوش داخلی به داخل گوش میانی نشت کند.این به عنوان فیستول پری لنف شناخته می شود. مانور والسالوا یک تکنیک متداول تساوی سازی فشار است. این مانور فشار داخل قفسه سینه را افزایش می دهد، به این معنی که فشار به تمام اندام های داخل قفسه سینه وارد می شود. رگ های خونی انعطاف پذیر مانند ورید اجوف فوقانی این فشار افزایش یافته را به سر منتقل می کنند.جمجمه یک ساختار سفت و سخت بدون ظرفیت انبساط است،بنابراین نتیجه،افزایش فشار داخل جمجمه است.حلزون گوش یک عضو پر از مایع است که توسط بافت های نرم و همچنین استخوان احاطه شده است.تنها نقطه ضعف آن دیوار خارجی دهلیز است که در مجاورت فضای گوش میانی قرار دارد. پنجره های گرد و بیضی دو بافت نازک و ظریف هستند که با صدا طنین انداز می شوند.همانطور که فشار افزایش یافته از طریق مایع حلزون منتقل می شود،باعث حرکت بیرونی پنجره گرد می شود.امواج فشار به تنهایی می تواند بدون پارگی پنجره باعث آسیب به گوش داخلی شود.اگر پارگی رخ دهد،از دست دادن مایع از گوش داخلی منجر به آسیب به سیستم دهلیزی می شود که باعث کاهش ناگهانی شنوایی و اغلب سرگیجه حاد با از دست دادن تعادل می شود.اگر نشت مایع از گوش داخلی به زودی با بهبود خود به خودی یا ترمیم با جراحی متوقف نشود، ممکن است از دست دادن شنوایی دائمی رخ دهد.
ظهور علائم
شروع علائم معمولاً ناگهانی است و اغلب با مشکلات اکولایز گوش همراه است.علائم باروترومای گوش میانی غالبا ظاهر می شوند،اما عدم وجود آنها باروترومای گوش داخلی را رد نمی کند.سرگیجه معمولاً شدید است و با حالت تهوع و استفراغ همراه است. کم شنوایی می تواند کامل،فوری و دائمی باشد.از دست دادن شنوایی در غواصان معمولاً به صورت از دست دادن فرکانس های بالاتر (صداهای حاد و با صدای بلند) ظاهر می شود.از دست دادن شنوایی ممکن است تنها پس از چند ساعت قابل توجه باشد.غواصان ممکن است تا زمانی که آزمایش شنوایی انجام ندهند از فقدان یا کاهش آن آگاه نباشند.
علائم و نشانه ها
▪︎ گوش درد ممکن است وجود داشته یا نداشته باشد.
▪︎شروع شدید سرگیجه (احساس چرخش) معمولاً وجود دارد.
▪︎ از دست دادن جهت گیری فضایی امکان پذیر است.
▪︎از دست دادن شنوایی،گاهی همراه با وزوز گوش (صدای زنگ در گوش)، ممکن است رخ دهد.
▪︎چشم ها ممکن است نیستاگموس (حرکت غیرارادی سریع و مکرر چشم) را نشان دهند.
▪︎ احساس پری در گوش (که اغلب کمترین شکایت غواص است) امکان پذیر است.
پیشگیری
▪︎ هنگام پری و کیپ بودن گوش غواصی نکنید.
▪︎هنگامی که در گوش‌های خود صدای ترق ترق یا خس خس را احساس می کنید،یا بعد از غواصی در گوش های خود احساس پر بودن می‌کنید،از انجام غواصی خودداری کنید.
▪︎ تکنیک های صحیح اکولایز را یاد بگیرید و استفاده کنید .
کمک های اولیه
▪︎ اگر علائم باروترومای گوش داخلی را دارید،سعی نکنید گوش های خود را اکولایز کنید (حتی اگر در گوش های خود احساس پری دارید، که محتمل است). این ممکن است اوضاع را بدتر کند.
▪︎ از اسپری یا قطره ضد احتقان بینی استفاده کنید.چرا که ممکن است تورم غشاهای مخاطی را کاهش دهد،و ممکن است به باز کردن شیپور استاش و تخلیه مایع از گوش میانی کمک کند.
▪︎ هیچ قطره ای در مجرای گوش خود نریزید. اگر غشای تمپان tympanic membrane (پرده گوش) سالم باشد، قطره ها هیچ کاری نمی کنند.اگر پرده تمپان پاره شود،قطره ها ممکن است اوضاع را بدتر کنند.
▪︎ دراز کشیدن و بستن چشم ها ممکن است به سرگیجه کمک کند، که ممکن است چشمگیر باشد و ممکن است احساس رخوت و فلاکت باری را تجربه کنید.سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید.سرگیجه معمولا با حالت تهوع و استفراغ همراه است.
▪︎ ارائه دهندگان کمک های اولیه باید اکسیژن را تجویز کنند.
▪︎ در اسرع وقت به دنبال ارزیابی پزشکی حرفه ای باشید.هر پزشکی باید بتواند بدون توجه به دانش یا آموزش پزشکی غواصی کمک کند.
▪︎ ارائه دهندگان کمک های اولیه باید یک معاینه عصبی کامل انجام دهند و هر گونه اختلالات،نارسایی و نقصان را یادداشت کنند.مهم است که در صورت امکان، باروترومای گوش داخلی IEBT را از بیماری کاهش فشار گوش داخلی IEDCS متمایز کنید.
▪︎ یک متخصص گوش،حلق و بینی ENT specialist ممکن است واجد شرایط ترین پزشک برای کمک در این شرایط باشد.
نکات کاربردی در غواصی
برای غواص
▪︎ توصیه های کمک های اولیه ذکر شده در بالا را دنبال کنید.
▪︎ از حرکات سریع سر خودداری کنید.
▪︎از هرگونه تلاش،اکولایز گوش میانی،غواصی،قرار گرفتن در معرض ارتفاع،عطسه و دمیدن در بینی خودداری کنید.
▪︎ وزنه های سنگین بلند نکنید؛مانورهای والسالوا مانند ممکن است سرگیجه را تشدید کند.
▪︎ دراز بکشید و استراحت کنید.حرکت و فعالیت بدنی را به حداقل برسانید.
▪︎ سرگیجه ممکن است با حالت تهوع و استفراغ همراه باشد. برای جلوگیری از استفراغ به پهلو دراز بکشید.
▪︎ بازگشت به غواصی ممکن است زمان بر باشد،و شما باید تنها پس از ارزیابی مطلوب توسط یک پزشک دارای دانش و تجربه در زمینه پزشکی غواصی،معمولاً با مشورت متخصص گوش و حلق و بینی،غواصی را از سر بگیرید.
▪︎ از این آسیب ها غافل نشوید.برخی از عوارض احتمالی ممکن است تأثیر منفی بر زندگی عادی داشته باشد.
برای اپراتور غواصی
▪︎ همانطور که در بالا توضیح داده شد،کمک های اولیه را ارائه دهید.به عنوان رهبر گروه،شما وظیفه دارید از غواص آسیب دیده در طول سفر مراقبت کنید.
▪︎ نسبت به درمان های کمک های اولیه فولکلور (قدیمی، افسانه ای و...) بدبین باشید.از عقل سلیم استفاده کنید و راه حل های جادویی را امتحان نکنید.به یاد داشته باشید که ممکن است شما مسئول باشید.
▪︎ از غواص بخواهید بنشیند و در طول فرآیند ارائه کمک های اولیه به آنها اطمینان خاطر و آرامش دهید.
▪︎ به آنها کمک کنید تا با سرگیجه مقابله کنند،که می تواند یک احساس بسیار ناراحت کننده باشد که احتمالاً باعث می شود غواص و شما نسبت به موقعیت احساس ناراحتی کنید. حرکات سریع سر و مانورهای والسالوا مانند (مانند بلند کردن اجسام سنگین) ممکن است سرگیجه را تشدید کند. افراد مبتلا به سرگیجه معمولاً این موارد را دارند:
• احساس چرخش: آنها احساس می کنند که در حال چرخش هستند یا اینکه محیط اطراف آنها می چرخد.
•نیستاگموس مکرر: حرکت غیر ارادی چشم که می تواند از یک طرف به سمت دیگر، بالا و پایین یا در یک حرکت دایره ای رخ دهد.
▪︎ تهوع و استفراغ: مطمئن شوید که غواص استفراغ را تنفس و آسپیره نمی کند.
▪︎ غواص به موقع توسط یک متخصص پزشکی مورد ارزیابی قرار گیرد.
▪︎ نگران پیدا کردن پزشکی با تجربه پزشکی غواصی نباشید. متخصص گوش و حلق و بینی ایده آل است، اما هر پزشکی باید بتواند در ارزیابی اولیه کمک کند.
برای پزشک
▪︎ باروترومای گوش میانی را ارزیابی کنید.
▪︎ بین IEBT و IEDCS تفاوت قائل شوید.
▪︎ ارزیابی عملکرد دهلیزی.
▪︎ سرگیجه، نیستاگموس و/یا کاهش شنوایی ممکن است نشان دهنده IEBT باشد.
▪︎ عصب هشتم جمجمه ای را ارزیابی کنید.
▪︎ به شدت بیمار خود را از ادامه غواصی تا زمانی که توسط متخصص ارزیابی نشود،منع کنید.
▪︎درمان محافظه کارانه را در نظر بگیرید،از جمله استراحت در بستر در حالت نشسته و اجتناب از هر گونه فشاری که فشار داخل جمجمه یا گوش میانی را افزایش می دهد.
▪︎از انجام فعالیت بدنی،از جمله بلند کردن وسایل سنگین جلوگیری کنید.
▪︎ در صورت وجود فیستول پری لنفاتیک،مانورهای شبه والسالوا ممکن است باعث سرگیجه بیشتری شوند.
باروترومای گوش داخلیIEBT یا بیماری کاهش فشار گوش داخلی (IEDCS)؟
تمایز بین این دو بیماری مهم است زیرا درمان آنها متفاوت است.درمان استاندارد برای DCS از هر نوعی، اکسیژن درمانی هیپرباریک در یک اتاق فشار recompression chamber است.فشار گذاری مجدد (یا هرگونه تغییر فشار) در صورت احتمال آسیب و ضربه زدن به گوش داخلی منع اعمال دارد.تشخیص افتراقی بین IEDCS و IEBT گاهی اوقات می تواند یک چالش باشد.در حالی که علائم در هر دو شرایط مشابه هستند چند ویژگی وجود دارد که ممکن است در طول ارزیابی کمک کند:
:IEBT
Inner-Ear Barotrauma
▪︎ اغلب قبل از اکولایز ناموفق فشار گوش میانی رخ می دهد.
▪︎ معمولاً شروع علائم بسیار حاد (فوری تا چند دقیقه) است.
▪︎ معمولاً در ابتدای غواصی (در هنگام نزول) در نتیجه مشکل در اکولایز ظاهر می شود.
▪︎ شواهد باروترومای گوش میانی - غشاهای تمپان را بررسی کنید.
:IEDCS
Inner-Ear Decompression Sickness
▪︎ شروع علائم اغلب با تاخیر بیشتر (از چند دقیقه تا چند ساعت) است.
▪︎معمولاً نتیجه یک کاهش فشار ناموفق پس از قرار گرفتن در معرض غواصی (عمق و زمان)متوسط تا قابل توجه است.
▪︎ می تواند با دریچه بیضی باز قلب (PFO) مرتبط باشد.
▪︎ سایر اشکال DCS،از جمله DCS پوستی ممکن است مشاهده شود.
تناسب اندام برای غواصی
تا زمانی که جراحت بهبود نیافته غواصی نکنید، می‌توانید به اندازه کافی اکولایز کنید اما ترجیحاً تحت ارزیابی اتوسکوپی. بررسی کنید که چرا این مشکل رخ داده است (فقدان آموزش صحیح، آلرژی و ...) و به هر یک از عوامل توجه کنید.اگر نمی توانید اکولایز کنید،می توانید مشاوره گوش و حلق و بینی را در نظر بگیرید.ناتوانی در اکولایز درست،رد صلاحیتی برای انجام فعالیت غواصی است.
توجه: هرگز با گوش گیر غواصی نکنید،زیرا ممکن است باعث باروترومای گوش خارجی شود.
منبع: Divers Alert Network
به خانواده غواصان و مربیان غواصی اسپورت و تکنیکال تی دی آی/اس دی آی TDI/SDI بپیوندید.آموزش غواصی اسپورت و تکنیکال از سطوح مبتدی تا بالاترین درجات مربیگری با استاندارد های جهانی TDI/SDI در ایران.TDI بزرگ ترین و معتبرترین موسسه آموزش غواصی تکنیکال در دنیا.
غواصی تکنیکال بین المللی:TDI
Technical Diving International
غواصی اسکوبا بین المللی:SDI
Scuba Diving International
اکانت رسمی TDI/SDI ایران در اینستاگرام:
مجید آذرشب
|
